Revue Blanche

Kris Hellemans Altviool

Kris is als altviolist in alle genres thuis. Hij groeide op in een huis dat galmde van muziek. Er klonk gitaar, orgel, slagwerk, piano… Van zijn moeder leerde hij accordeon en op de academie van Heist-op-den-Berg vond hij zijn ware liefde: de altviool.

Hij is een geëngageerd en veel gevraagd orkestmuzikant. Hij is sinds 2006 aanvoerder bij het Symfonieorkest Vlaanderen en wordt regelmatig als aanvoerder gevraagd in verscheidene andere Belgische orkesten zoals De Munt, Brussels Philharmonic en Le Concert Olympique.

Anderzijds profileert hij zich met veel passie in het kamermuziekrepertoire. Hij ontwikkelde zich tot fijngevoelige ‘chambrist’ dankzij een jarenlange strijkkwartettraining (met o.a. Alfama Kwartet) en talloze internationale masterclasses, maar voelt zich net zo goed thuis in meer hybride groepen zoals Revue Blanche.

Kris behaalde een grootste onderscheiding aan het Lemmensinstituut en het conservatorium van Maastricht bij Marc Tooten. Hij vervolmaakte zich in de klas van Bruno Pasquier in Parijs.

Zijn muzikale zoektocht gaat echter verder dan het pure altviool spelen. Zijn liefde voor muziek vermengt zich hoe langer hoe meer met zijn aanleg voor techniek en informatica. Hij is thuis in fotografie en videomontage, maakt audio-opnames en volgt sinds kort een opleiding experimentele en electronische muziek.

Anouk Sturtewagen Harp

Anouk groeide op in een muzikaal gezin. Op vierjarige leeftijd vergezelde ze haar oudere broer en zus naar de vioolles en begon als vanzelfsprekend zelf ook te spelen. Het grootste deel van haar jeugd bracht ze door op de muziekacademie van Gentbrugge, waar ze harp-, viool-, piano- en zanglessen volgde. Hier werd de kiem gelegd voor haar grote liefde voor kamermuziek. 
Het was uiteindelijk de harp die de bovenhand nam en ze deed haar studies aan het conservatorium van Brussel en aan The Royal Academy in Londen. Ze vervolmaakte zich eveneens bij de befaamde harppedagoge Germaine Lorenzini. 

Sinds 2004 is Anouk soloharpiste bij het Symfonieorkest Vlaanderen. Verder wordt ze als freelancer gevraagd bij Brussels Philharmonic, De Munt, Orchestre Philharmonique de Luxembourg, Orchestre Philharmonique de Liège en Antwerp Symphony Orchestra. Ze speelde eveneens een seizoen in The Royal Opera House in Londen.

Als kamermuzikante kan Anouk haar ei volledig kwijt in haar ensemble Revue Blanche, ze freelancet ook bij Oxalys en Spectra ensemble.

Haar passie voor muziektheater is groot: voor Muziekcentrum de Bijloke maakte ze in 2013 de muziektheatervoorstelling Un ballet réaliste i.s.m. duo Bilitis. In 2015 volgde Tips and Tricks, een voorstelling rond migratie met muziek van Joris Blanckaert en tekst van Sarah Eisa.

Haar organisatietalent kwam goed van pas toen ze werkte op vrijwillige basis als programmator van het festival Tête-à-Tijd, dat plaatsvond in de straten van Sint-Joost ten Node. 

De liefde voor muziek doorgeven aan de jongere generatie is voor Anouk essentieel: ze geeft nu zelf les in Academie De Kunstbrug in Gentbrugge, waar het voor haar ooit begon.

Lore Binon Zang

Als vijfjarig meisje werd Lore verleid door de warme klank van de viool, later ontdekte ze het plezier van samenzingen in een kinderkoor en kwamen er woorden bij de muziek. 
Ze studeerde zang en viool aan de het Conservatorium van Brussel en zette haar vocale studies verder aan de Escuela Superior de Musica de Barcelona en het Conservatorium van Amsterdam. 

Lore’s fijngevoelige en rijke muzikale persoonlijkheid maakt haar een veelgevraagde soliste in binnen- en buitenland.
Haar operacarrière begon met twee Mozartrollen; Barbarina (Le Nozze di Figaro) aan de zijde van het Freiburger Barockorchester o.l.v. René Jacobs en in 2017 nam ze in de Vlaamse Opera de rol van Pamina voor haar rekening in Die Zauberflöte. In 2022 volgen rollen in Atys (Grand Théâtre de Genève & Opéra de Versailles) en Faust Szenen o.l.v. Philippe Herreweghe (Opera Ballet Vlaanderen) en de titelrol in de wereldcreatie The Convert van Wim Henderickx.

Ze staat bekend om haar veelzijdigheid en geraffineerde interpretaties binnen zeer uiteenlopende repertoire wat uitmondt in samenwerkingen met o.a. het Brussels Philharmonic, Antwerp Symphony Orchestra en het Belgian National Orchestra.

Lore koestert een grote liefde voor kamermuziek. Ze nam o.a. deel aan het Mafestival Brugge, Valetta Baroque festival. Naast haar eigen ensemble, Revue Blanche, zingt ze ook bij onder meer Il Gardellino, Cappella Mediterranea, Zefiro Torna, de Nederlandse Bachvereniging. Het liedgenre ligt haar nauw aan het hart en hiervoor is Inge Spinette een vaste partner waarmee ze ook verschillende CD’s opnam.

Ze gaf recitals tijdens het Crete Senesi festival en was te gast op het prestigieuze Oxford Lieder Festival. 

Lore is eveneens zeer actief binnen de hedendaagse muziek. Ze werkt geregeld samen met Ictus & Rosas en Spectra ensemble.

Binnen haar eigen gemeente Schaarbeek is ze ook een drijvende kracht achter het festival Mus’ici 1030, een initiatief dat het lokaal muzikaal talent in de verf wil zetten.

Caroline Peeters Fluit

Caroline's passie voor muziek begon al in haar kindertijd toen ze deze magische en onuitputtelijke wereld ontdekte - een verwondering die tot op de dag van vandaag enkel blijft groeien. 

Ze studeerde aan de conservatoria van Gent en Brussel bij Philippe Benoit en Carlos Bruneel.

Caroline is eerste fluitiste bij Symfonieorkest Vlaanderen. Ze is een graag geziene gaste bij andere Belgische orkesten zoals Antwerp Symphony Orchestra, Brussels Philharmonic en l'Orchestre Philharmonique de Liège. Ze speelde eveneens in The English Chamber Orchestra en The London Philharmonic Orchestra.

Regelmatige samenwerkingen met De Munt en Opera Ballet Vlaanderen tonen dat ze zich ook thuis voelt in het operarepertoire.

Caroline is een groot liefhebster van het symfonische repertoire, maar daarnaast neemt kamermuziek voor haar een prominente plaats in. Allereerst bij haar eigen ensemble Revue Blanche, maar ook freelance speelt ze bij I Solisti del Vento en Ictus. De grote vrijheid en nooit aflatende zoektocht naar versmelting en verweving van klankkleuren maken kamermuziek voor haar een levenslange passie.

Aan de kunsthumaniora te Brussel en de Academie voor Muziek en Woord te St-Lambrechts-Woluwe inspireert, motiveert en leidt Caroline jonge fluitisten naar een zo divers mogelijk muzikaal verhaal.